Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa
Znakiem jedności wspólnot jest proporzec z wizerunkiem Chrystusa Króla, który jest noszony w procesjach z racji świąt parafialnych i ogólnopolskich spotkań modlitewnych.
Członkowie wspólnot są apostołami Dzieła Intronizacji, czytają materiały związane z intronizacją, świadczą swoim życiem o przynależności do Chrystusa Króla w rodzinie i środowisku, często przystępują do sakramentów świętych, by trwać w stanie łaski uświęcającej. Proszą, aby miłość Chrystusa wypływająca z Jego Najświętszego Serca rozpalała serca wszystkich i pomogła nam budować Jego Królestwo prawdy, miłości, sprawiedliwości i pokoju tu na ziemi. Głównym materiałem do formacji duchowej są pisma Służebnicy Bożej Rozalii Celak.
Służebnica Boża Rozalia nigdy nie mówiła o Intronizacji Chrystusa Króla lub o ogłaszaniu Chrystusa Królem Polski. Mówiąc o Intronizacji – zawsze miała na uwadze przede wszystkim Intronizację Najświętszego Serca Pana Jezusa z jednoczesnym wezwaniem do uznania Chrystusa naszym Królem i Panem.
To uznanie ma się przejawiać w podporządkowaniu Jego Bożemu Prawu, Prawu Miłości, którego wyrazem jest przebite Najświętsze Serce Jezusa. Służebnica Boża Rozalia używając słowa Intronizacja ciągle podkreślała potrzebę kształtowania naszych serc na modłę Serca Jezusowego i była przede wszystkim Apostołką kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa
W każdy czwartek po Mszy św. wieczornej Wspólnota prowadzi w kościele adorację Najświętszego Sakramentu jako wynagrodzenie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi za wszystkie grzechy nasze, naszych rodzin, parafii i ojczyzny.